Przekroczyć 74 :)

Nie mogę przekroczyć w tym roku magicznej liczby 74 na wadze. Ciągle 74.2 kg i nic w dół :). Tylko radykalne środki mogą pomóc w walce z wagą wspinacza. Niestety nie mogę się zmusić do radykalnego zwiększenia ruchu oraz radykalnego zmniejszenia kalorii spożywanych codziennie :).

Z innej beczki - nabawiłem się nieprzyjemniej kontuzji ścięgna w prawej ręce. Ciągnięcie z dwóch palców fakera i serdecznego sprawiło, że nadwyrężyłem ścięgno tego drugiego. Ciekawe, że boli mnie zginanie małego palca a nie serdecznego. O tyle jest to nieprzyjemne, że wspinając się w ryskach i wsadzając palce pod kątem do rysy chcąc nie chcąc zacieram małego palca i wtedy pojawia się ból. Jak na razie nie przechodzi. Wykluczyłem chwytanie dziurek na dwa palce fakerem i serdecznym i staram się już cały czas wskazującym i fakerem chwytać - tutaj nic nie boli.

Puściło VI.2+ w RP

Coś drgnęło w końcu i dziad pradziad poprowadził VI.2+. W końcu się udało. Pomimo odczuwanej jakiejś słabości, pomimo kilku marudzeń jakimś cudem się wdrapałem. Było dzisiaj jakoś tak parno i chwyty takie tłuste jakieś co dodatkowo utwierdzało mnie w przekonaniu, że się nie uda. Myliłem się.

Potem poleźliśmy na VI.3 przypatentować. Szara Płyta - trzeba to w końcu machnąć z dołem bo na wędkę puściło w zeszłym roku ale jakoś nie zdążyłem już pojechać w skały i poprowadzić. Jak puści Szara, to potem zestawik na Zjazdowej taki od VI.1+ do VI.3+. Jak i to puści to na koniec jakieś VI.4 na wędkę jeszcze trzeba będzie znaleźć. Może się wyrobię przed mrozami.

Trzeci wypad na skały po przerwie

Dzisiaj nasza ekipa doświadczyła samych sukcesów - poprowadziliśmy VI.1+ i VI.2 plus kilka łatwizn na rozgrzewkę. Jakoś tak w miarę łatwo poszło, chociaż przy prowadzeniu VI.2-jki w połowie drogi byłem już tak pewny przejścia, że wstałem wesoło do super gigantycznej klamy i nagle odwróciło mnie (tzw otwarcie drzwi :)). I dupa. Nie poszło. Zjechałem, odpocząłem 5 minut i poszedłem - tym razem byłem czujny do końca. Ogólnie mało wspinania a jednak jak zwykle ten efekt bólu innych mięśni po prawdziwej skale w porównaniu ze sztuczną wystąpił. Oj obolały jestem.

Przystawiliśmy się na koniec do Filara Cycówki VI.2+ i niewiele brakuje aby poprowadzić. Myślę, że przy następnym wypadzie puści bardzo ładnie.

Znowu na skałach

Udało się ponownie wybrać na skały. Tym razem próby na VI.2+. Znowu po takiej przerwie słabiutko i za 3 razem na wędkę się udało przejść - identycznie jak w maju czyli trochę stoję w miejscu od kilku miesięcy - przerwy były jednak znaczne. O tyle poszło do przodu, że przystawiłem się z dołem (znajomi mnie zmusili bo ja już chciałem rezygnować z prowadzenia przeczuwając klęskę :)) i z jednym bloczkiem wdrapałem się do góry.

Myślę, że powinno zaraz pójść do przodu bo szykuje mi się okres wzmożonego skakania na skały. W planie jest zrobienie tego VI.2+ potem pewna klasyczna dość prosta VI.3. Potem przerzucam się na Filar Zjazdowej w kobylańskiej i tam trzy cele - obie Piranie (VI.1+ i VI.2+), Strzeż się Bazyliszka VI.2 a potem bardzo piękna droga Filar Zjazdowej VI.3+. Filar Zjazdowej jest o tyle fajnie i strategicznie, że góra to końcówka Prostowania Piranii więc jak już Piranię będę miał oblataną pozostanie tylko dojście i wyjście z okapu Filara doszlifować. Jako, że jestem mistrzem w nie realizowaniu planów różnie to może być :). Jedno jest pewne muszę się sprężyć na wrzesień i październik.

PS
Praca nad dużym palcem lewej nogi trwa. Po wczorajszym wspinie w domu poszedł w ruch pumeks coby unikać zrogowaceń, moczenie w solach, delikatnym pilniczkiem struganie paznokcia, nacieranie specjalnym olejkiem z witaminami dla poprawienia elastyczności paznokcia i okolic oraz na zakończenie masaż palucha. No piękny ten palec teraz jest :) hehehe. Wczoraj bolało trochę ale nie tak jak ostatnio. Co prawda stopnie na tym VI.2+ są większe a nie taki mikrusy jak na ostatnim VI.2+ wiec może dlatego ale ogólnie zabiegi chyba przynoszą efekty.

Praca nad palcem

Po ostatnim szperaniu w necie na temat problemów z dużym palcem u wspinaczy wychodzi na to, że mój problem z lewym palcem może dotyczyć jednej z 3 rzeczy (lub ich kombinacji):

• wrost paznokcia w skórę
• krwiak pod paznokciem
• zrogowacenie naskórka wokół palca

Jeszcze raz zabrałem się za samoleczenie - lekarz pewnie od razu zabroniłby mi się wspinać a tego przecież nie mogę zrobić :).

Ostatni punkt prawie wyeliminowałem przy pomocy pumeksu i pilniczka - faktycznie naokoło palca miałem uzbierane zrogowacenia, które tworzyły się od ciasnych butów wspinaczkowych. Takie zrogowacenie odpowiednio dociśnięte gumą buta wspinaczkowego w trakcie gdy go obciążam na stopniu może bardzo mocno wbijać się w ciało i dawać efekt w postaci mocnej szpili. Co do krwiaka pod paznokciem to niby jest jakby inny kolor ale dziwne, że nie prowadzi to do zrzucenia całego paznokcia - może to jednak taka delikatna wersja utrzymująca się w końcówce palca. Smaruję palec żelem na krwiaki i ogólnie na stłuczenia. Co do wrośnięcia paznokcia to raczej to wykluczam chociaż pewności nie mam i kontroluję to.

Po różnych zabiegach przeprowadzonych na paluchu jest teraz jak u niemowlaka :). Zobaczymy czy to coś zmieni.  

1,5 miesiąca przerwy od wapienia

Po ponad miesiącu przerwy od wspinania w realnej skale dzisiaj udało się w końcu wyrwać. Kilka łatwiutkich OSów. Wszystko dobrze tyko dlaczego dalej w lewym bucie dalej boli paluch :). Koleżanka ma dokładnie ten sam przypadek w Miurach i wykryła, że w środku właśnie w okolicach dużego palucha idzie pewien tajemniczy szew. Może to on jest wszystkiemu winny? To są jakieś jaja. Przystawka do pewnego krótkiego VI.2+ gdzie na mega pitkach trzeba postawić w pewnym momencie czubek buta była katorgą i gdyby ktoś chciał wymyślić jakiś nowy rodzaj tortur to polecam tego typu ból w dużym palcu. Jest naprawdę nie do zniesienia.

Wychodzi na zero

Po kilku powakacyjnych wyjściach na trening możliwości wróciły chyba do normy. Jedyne co to nie da się wspinać za bardzo w tych upałach. Na sztucznej robimy 4x4 a wczoraj na siłę maksymalną dla odmiany - w końcu udało się ułożyć balda z naciskiem na lewą rękę i na tyle trudnego, że go nie przeszliśmy do końca treningu. Lewa ręka boli bardzo. Bald był typowo na siłę maksymalną dwa przechwyty i stop nie chciało iść dalej pomimo dużych stękań :).

Ciepło coraz cieplej

Tkwię już od początku lipca w gigantycznych upałach. Wyjechałem w poszukiwaniu upałów i je znalazłem, wróciłem do kraju a tutaj też upały. Mam już dość i z chęcią przywitałbym wrześniowe powiedzmy 18 stopni tak aby wspinaczka była możliwa.

PS
Na sztucznej ostatnio mamy w pakiecie saunę oraz ścianę wspinaczkową :).

Zrzucanie skóry

Jest sygnał, który może wskazywać na nowe rozdanie w treningu wspinaczkowym. Wczoraj zamęczyliśmy się bardzo robiąc kilka razy 4x4. Było cierpienie i wyczerpanie, pot lał się strumieniami, kręciło się w głowach. W ferworze walki nawet nie poczułem gdy moje cztery starodawne, centymetrowej wielkości odciski zerwały się pięknie. W domu odkażonymi nożyczkami dokończyłem dzieła ze zrogowaciałą skórą.  Ponad rok stary zrogowaciały naskórek utrzymywał się na palcach. Zerwanie to traktuję jako pewien sygnał i znak - idzie nowe :).